Een sonnet naar aanleiding van de kinderen Lili en Howick door onze stadsdichter Aad van der Waal: ,,De beschamende wijze waarop er met Lili en Howick wordt omgesprongen was voor mij de aanleiding om onderstaand sonnet te dichten. Ik wilde het niet specifiek over deze aanleiding laten gaan maar heb een en ander breder willen trekken. Ik voel naast plaatsvervangende schaamte en verontwaardiging ook vooral onmacht en heb een grenzeloze bewondering voor allen die zich actief te weer stellen tegen het wassende gebrek aan empathie in onze samenleving.”
Asielbeleid
Voor alle verantwoordelijken
Ben jij dan – na de oorlog – toch vergeten
hoe medeplichtigheid stug werd ontkent?
‘Wij hebben het…’, zo zei men ‘…nooit geweten’
Zo werd verantwoording ooit afgewend
Dus….blijf ‘wie ongewenst is’ deporteren
en ruk gezinnen rustig uit elkaar
Laat elk jong kind die vreemde taal maar leren
en bloot staan aan cultuurshock en gevaar
Blokkeer ’t idee van vredig samen leven
stort mensen in een uitzichtloos bestaan
verkoop het, met het hoofd fier opgeheven
als ‘ons beleid’, al is het inhumaan
Maar….zeg me later, wat je ook beslist
nooit ofte nimmer dat je het niet wist!
© Aad van der Waal
