Als zangeres draag je je instrument automatisch met je mee, als accordeonist dien je je instrument goed in te pakken als je een verre reis onderneemt. Eline Scholten en Céline Janssen, de solozangeressen van MMT hadden dan ook niet te maken met de problemen die een tiental muzikanten van het Apeldoornse orkest wél ondervonden. Zowel op de heen- als op terugreis van en naar China werd er bepaald niet zachtzinnig met hun instrumenten omgesprongen, de labels met het opschrift ‘fragile’ ten spijt. Eenmaal terug op Schiphol moest zelfs de douane er aan te pas komen om via formulieren aanspraak te kunnen maken op schadevergoeding. Dat leverde zeker een uur oponthoud op. En dat na een lange laatste dag in Shanghai en een vliegreis van 11 uur.
Eline Scholten had al eerder in China na vijf optredens en evenzovele dagen aangegeven dat ze behoorlijk moe was. Maar dat had ze er graag voor over. ,,Het is echt onbeschrijfelijk hoe het voelt om voor zo’n groot publiek te zingen. We traden op vijf verschillende locaties op en dat betekende iedere keer toch weer een ander publiek waarop je toch moest inspelen.”
Eline (27) bracht onder meer een Chinese evergreen ten gehore, een liefdeslied dat iedereen in China kent. Met een onberispelijke uitspraak van de beginregel Ni wun wo ai nijo dwa tsjun had ze meteen haar gehoor in haar greep. Met dank aan de mevrouw van het Apeldoornse restaurant Green Leaf aan de Nieuwstraat die haar zo goed les had gegeven. ,,De mooiste herinnering? Dat was toch wel de conferentiezaal van het Marriott Hotel in de stad Suzhou, onze uitvalsbasis. Vijftienhonderd mensen konden er in. Een stuk groter dan een voetbalveld. En je kon er alle mensen goed zien, dat was niet overal zo. Weergaloos was het.”
Nee, een profcarrière heeft ze ondanks haar zeer fraaie stem, uitstekende dictie en uitstraling nooit zien zitten. Wel koos ze bewust na basisschool de Gong in de Maten voor De Heemgaard om zich verder te ontplooien. Een school waar CULTUUR met hoofdletters werd en wordt geschreven en die haar voldoende mogelijkheden bood om op te treden. Daar haalde ze haar Atheneumdiploma om zich vervolgens op een lerarenopleiding en een universitaire studie pedagogische wetenschappen te werpen. Na het behalen van haar bachelor hield ze het daar voor gezien en ging ze aan het werk. In 2015 kwam ze in beeld bij MMT, dat toen nog als Apeldoorns Accordeon Orkest (AAO) door het leven ging. Ze werd lid van de vereniging en stond daarmee al vier keer in de grote zaal van Orpheus. Ze zingt als soliste net zo makkelijk als in het achtergrondkoor. En ze kijkt al weer uit naar wat komen gaat. Nog één keer kijkt ze achterom. ,,Het was heel bijzonder en het overtrof al mijn verwachtingen. Ja, ik ben doodmoe, maar ik had dit voor geen goud willen missen.”
Veelbelovend
In iets andere bewoordingen, maar met dezelfde strekking geeft Céline Janssen (24) uiting aan haar emotionele gevoelens. Céline is een beginnende, veelbelovende (opera)zangeres, die in juni haar opleiding aan het conservatorium afrondt. Eentje van het kaliber dat volgend jaar tijdens de Kanaalconcerten niet op het podium zou misstaan. Op haar cv prijken nu vijf concerten van MMT in China waaronder het Grand Theatre in Shanghai waar grootheden als José Carreras en Luciano Pavarotti haar voorgingen. Niet mis voor een meisje dat op het Gymnasium, ze was toen zestien jaar, met zingen begon en in Apeldoorn les kreeg van operadiva Jacqueline Blessing.
Ze startte niet alleen vrij laat met zingen, ze koos ook niet direct voor de muziek. Ze had een jaar aan de universiteit nodig om er achter te komen dat haar hart niet naar de advocatuur, maar naar de klassieke muziek uitging. Op het conservatorium in Tilburg heeft ze de Grote Sprong Voorwaarts gemaakt om in Chinese beeldspraak te blijven. Ze is vaste gast bij MMT en nog niet zo heel lang geleden had ze een bijdrage in het Mag Ik Dan Bij Jou Concert in Utrecht. Begeleid door de Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso. In Ugchelen maakte Theaterstraat met haar kennis. Musical, operette, opera, ze vindt het allemaal even gaaf.
Voor de Apeldoornse sopraan was China één grote droom met als hoogtepunt Shanghai. ,,Het Grand Theatre, waar naast operavedetten ook Bernard Haitink stond en het Concertgebouworkest heeft gespeeld. ,,Dat ik dáár heb mogen optreden. Omhoog kijken naar het derde balkon. Dan denk je, ja dat is waar ik wil zijn. Wat ik in de toekomst wil worden.”
Kapsones hebben Eline en Céline overigens niet. Ze hebben hard moet lachen toen een verhaal uit een Chinese krant de komst van MMT en de solozangeressen aankondigde. Dat China goed moet zijn in het verspreiden van fakenieuws blijkt uit de superlatieven. De talentvolle meiden werden gepresenteerd als Europese sterren met het hele continent aan hun voeten. ,,Ik durfde nauwelijks over straat”, zegt Eline Scholten met een vette knipoog. Ook Céline lacht. Ze heeft nog een lange weg te gaan. Maar ze werkt al hard aan een eigen programma met als titel ‘Opera voor Dummies’. Komende zomer treedt ze op in Belgie. Wie haar site opslaat komt terecht bij een dametje dat bol staat van de ambitie. ,,Shanghai, see you again”, schrijft ze. En dat spreekt boekdelen.
Twee fragmenten uit het optreden.
