Aan het Marktplein nummer 28 is het sigarenhuis van Hans van Werven gevestigd. Zijn grootvader begon in 1919 aan de Molenstraat het bedrijf in ruwe tabak, nu dus 100 jaar geleden.
Hoe lang zit je al in het vak?
,,Ik denk wel een jaar of 44 of 45. Toen mijn vader ziek werd ben ik in de zaak gekomen. Ik zou heel wat anders gaan doen, maar goed, het kwam zo uit. Hij vroeg me of ik een jaar in de zaak wou komen en dat is zo gebleven. Het groeide en groeide aan alle kanten. Zo is het een beetje gegaan. Ik hielp natuurlijk al heel veel in de zaak, zo ging dat in die tijd.”
De zaak bestaat dit jaar 100 jaar. Hoe is het ooit begonnen?
,,In 1919 zijn we begonnen aan de Molenstraat. Mijn oma deed daar de winkel en mijn opa handelde in ruwe tabak. Ze zijn in de jaren’20 naar de Hoofdstraat gegaan, vlakbij waar nu schoenhandel van Essen zit. Daarna in 1933 verhuisd naar het Raadhuisplein, daar ben ik trouwens geboren. In de jaren’70 naar het grote gebouw iets verderop. Eerst alleen de sigarenzaak en later organiseerde mijn opa van daaruit reizen naar Antwerpen en Amsterdam. Dat is zo verder uitgebreid. En nu zit ik al weer 15 jaar hier op het Marktplein.”
Krijg je nu ook het predicaat Koninklijk?
,,Ach, het voegt niet zoveel toe. Je moet er heel veel voor doen. Ik heb er nu helemaal geen tijd voor om dat allemaal op te zoeken. Het is misschien wel aardig, en als ik alles kan vinden dan zal ik het niet nalaten. Zakelijk gezien is het niet interessant, het staat misschien wel aardig zo’n wapen aan de gevel. Ik zie wel wat er van komt. We zijn natuurlijk wel een ander soort zaak. Het sigaretten roken staat natuurlijk erg onder druk. En ik zal het zeker wel een keer eruit doen. De regelgeving en dat gezeur daar heb je helemaal geen zin in.”
Hoe heb je al je kennis en kunde opgegaan?
,,Dat is er eigenlijk in de loop der jaren zo ingegroeid. Ik ben natuurlijk ook wel overal geweest. We laten onze eigenmerk sigaren maken van Paleis Het Loo daar komt het eigenlijk allemaal wel vandaan. Dat is ons huismerk dat hebben we ook vast laten leggen. We laten ze in België maken, het zijn wel Nederlanders, in allerlei varianten. Het beste wat er op de Nederlandse markt te krijgen is als shortfiller. Sigaren die worden gemaakt van kort gestripte bladeren, in tegenstelling tot de in de lengte gestripte bladeren, de longfiller. Het is allemaal handwerk. De praktijk is de leermeester. Ik ben van origine een pijproker, maar daar ben ik mee gestopt en overgestapt op de sigaar.”
Wat is je motivatie om te doen wat je doet?
,,Ja, ik heb er nog altijd heel veel plezier in. Je hebt zoveel verschillende soorten klanten, van allerlei rang en stand. Ze komen overal vandaan. Dat motiveert je dan wel. Ik houd overal verhalen. Ik kom alleen eigenlijk bij genootschappen en bedrijven.”
Wat zijn voor jou nog uitdagingen waar je nog niet aan toe gekomen bent?
,,Ik wil de garage die achter de winkel ligt uitbreken om er een grote inloop humidor (red. bewaarkist of -ruimte die wordt gebruikt om sigaren in goede conditie te houden of te brengen) van te maken. Dat wil ik het komende jaar toch wel gaan doen.”
De tabaksbranche verkeert in zwaar weer. Hoe weet je je te handhaven?
,,Ja, de sigarettenindustrie staat heel erg onder druk. Ik heb zelf helemaal niks met sigaretten. Eigenlijk al sinds de filtersigaret uitgevonden is, je rookt tabak en niet allerlei rare dingen. Mensen die sigaren roken die roken sigaren, en dat houdt ook niet op. Liefhebbers roken alleen wanneer het plezierig is. Je moet er van genieten en iedereen doet dat op zijn eigen manier. Ik heb hier sigaren van 500 euro per stuk, dat varieert allemaal heel erg. Over kwaliteit kun je praten, maar niet over smaak. Als iemand die van een dubbeltje heel lekker vindt, dan moet hij dat doen. Ze vragen wel eens wat is je beste sigaar, dat wat voor jou op dat moment het prettigste is, die moet je dan hebben.”
Er bestaat ook een sigarenrokers genootschap. Hoe werkt dat precies?
,,Ja, we zijn een Apeldoorns genootschap met 10 leden en dat blijft ook zo. Als je lid wilt worden, dan sta wel een paar jaar op de wachtlijst. Iemand wordt eerst voorgedragen, past het en vinden de andere mannen het leuk en plezierig. We bestaan nu zo’n 25 jaar. De meesten kennen elkaar al lang, als vreemden toegelaten willen worden moet dat wel passen. Je moet er ook altijd zijn, elke tweede vrijdag van de maand. Laat je te vaak verstek gaan, dan wordt dat niet gewaardeerd of je moet voor het werk in buitenland zitten of iets dergelijks. We borrelen en eten met elkaar op verschillende plekken waar we ook in alle rust de hele avond kunnen roken. We beginnen meestal om half 7 tot een uur of 12, half 1 of half 2. Dat ligt er maar aan. We roken dan zo’n 3 sigaren op een avond, alleen maar longfillers. Het is echt een club vrienden.”
Wat bepaalt nu de kwaliteit van een sigaar?
,,Het dekblad is het allerbelangrijkste. Dat bepaalt voor 60 tot 70% de smaak van de sigaar. Daarna heb je het omblad en dan heb je de melange en dat is de kern met een bepaald percentage Havanna, Brasil of het moet iets zwaarder of kruidiger zijn. Bij whisky past de Brasil weer beter. We roken ook veel sigaren uit Nicaragua of de Dominicaanse Republiek. We hebben ook melanges uit Mexico en Honduras, El Salvador. Alle landen rond de evenaar zijn er allemaal geschikt voor verbouwen van tabak.”
Waar komen je sigaren vandaan?
,,We betrekken de sigaren eigenlijk altijd nog via de fabrieken waar we al sinds jaar en dag een relatie mee hebben. Ik heb eigenlijk wel alles. Hoe ouder de sigaar, hoe beter die is en hoe meer geld het opbrengt. Verzamelaars zoeken soms naar speciale jaren. Ik heb boven nog sigaren liggen uit de jaren’80, als de mensen dat zien geven ze er soms gewoon het dubbele voor. En op de beurs in Londen mogelijk nog 3 of 4 keer zoveel. Voor liefhebbers, de connaisseur, bestaat er een grote internationale handel in sigaren.”
Zijn er naast de sigaren nog andere producten die voor jou van belang zijn?
,,Vroeger verkochten we op een zaterdag 50 tot 60 pijpen, dan stonden we met zijn drieën de hele dag pijpen te verkopen. Nu verkoop ik er per dag meestal wel een of twee. Het komt er weer een beetje in, maar het wordt nooit meer zoals het was, iedereen rookte toen pijp. Het past nog goed in het aanbod. Ik heb nog altijd pijpen tot en met 5000 euro per stuk. Vroeger ging dat vanaf 2 gulden 50, 5 gulden en een tientje. Nu begin ik tussen de 50 en de 100 euro. Ergens heb ik ook nog wel doorrokers, maar die worden niet meer gemaakt. Allemaal uit Gouda. Tegenwoordig haal ik de gouwenaren uit Duitsland.”
Hoe kijk je naar de toekomst?
,,Het is wel jammer dat het winkelaanbod zo in verschraald, weinig of geen variatie en de speciaalzaak is nagenoeg verdwenen. Jammer voor ons, maar we gaan gewoon door met genieten. Wij roken niet maar degusteren, de ultieme manier van genieten en dat zal zo blijven.”
