Je kunt een straat op meerdere manieren beschrijven. De blog van vorige maand ging over de naamgever van de Alexanderlaan – maar nu ga ik de laan zelf eens beschrijven.
Eerst een inleiding over de buurt waarin de Alexanderlaan ligt. De Parkenbuurt werd aangelegd in de Engelse landschapsstijl. Die Engelse stijl was de opvolger van de Franse landschapsstijl. Een goed voorbeeld van zo’n Franse tuin is de paleistuin van Paleis het Loo. ,,Wij beheersen de natuur” is het idee achter de Franse tuin. De Engelse opzet is eigenlijk tegenovergesteld: ,,Alsof het natuurlijk is ontstaan – zonder menselijk ingrijpen”. Romantische doorkijkjes – parken met waterpartijen, ornamenten in de vorm van beelden of gebouwtjes en boomgroepen horen bij die stijl. In het park (dus niet de tuin!) van Paleis het Loo is dat nog deels terug te vinden: dat is namelijk een tijd ingericht geweest in de Engelse landschapsstijl.
Maar romantische doorkijkjes vindt je in de Alexanderlaan niet – het is een a-typische laan in de parken: bijna kaarsrecht zonder een “slinger” die ervoor zorgt dat je halverwege een laan het begin én/of het einde niet meer ziet.
Maar wat zie je in de Alexanderlaan dan wel? Komend vanaf de Gen. van Heutszlaan. Aan de rechterkant zie je een heuveltje. ,,Een grafheuvel, daarom is daar ook nooit gebouwd” hoorde ik ooit iemand vertellen. Maar het is helemaal geen grafheuvel. Het is Iets dat je hier niet verwacht! Hier stond vroeger een theehuisje. Dit hoorde bij één van de weinige gebouwen in die buurt: Marialust.
Verder zie je nog ‘De Koningshof’, het is een Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt. Aan de linkerkant staan huizen uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw. Een rustig uitzicht op het parkje aan de overkant denk ik.
Aan het eind van de laan is het een beetje gedaan met de rust: daar staat aan de linkerkant het Gymnasium Apeldoorn. Eerst zie je een tempelachtig gebouwtje. Dat heet de Binastempel: naar de exacte vakken die er gegeven worden. Dan de gymzaal en vervolgens het hoofdgebouw van het Gymnasium. Al meer dan 100 jaar geleden ontworpen door gemeentearchitect Gerrit de Zeeuw.
Zo zie je: je kunt een straat op meerdere manieren bekijken. Afwisseling vind ik zelf leuk, vooral als stadsgids doe ik dit zelf ook: bij een straat eens een ander verhaal vertellen dan de vorige keer: dat houdt het voor mij zelf ook leuk!
