Tattoo’s, aanstootgevende beelden, topfotografie en een galerie die leek te verdwijnen, maar op de Kunstroute 2019 is niets wat het lijkt. Op maar liefst vijftien locaties zijn Apeldoornse kunstenaars actief bezig. Want de Kunstroute is meer dan op een zondagmiddag naar kunst kijken. Je kunt met de kunstenaar is gesprek, een portret van je laten tekenen of een shop betreden waar je zelden komt. En dat alles op 7 april (13-17 uur) waar naast debutanten oudgedienden hun stempel op deze wandeling in de binnenstad drukken.
Neem nu Emiel Bruggeman. In het kader van leegstandsbeheer heeft hij zo’n beetje alle hoeken van Apeldoorn gezien. Hij is nu met zijn collega Frans Polman (niet aanwezig overigens) neergestreken in het Ketelhuis van de Nettenfabriek. En dat betekent na de Stationsstraat toch nog een stukje lopen om het uiterste randje van het centrum (je hoeft de spoorlijn niet over) te bereiken. Maar dan heb je ook wat. Sommigen winden zich op over de wijze waarop Bruggeman zich manifesteert. ,,Ik wind er geen doekjes om’’, zegt de kunstenaar. ,,Ik leg de vinger op de zere plek, maar altijd met een knipoog.’’
Nieuw is ook Wiseguys Tattoos aan de noordelijke kant van de Hoofdstraat nabij het Cafeetje van Marja. Een vorm van kunst waarvan iedereen het zijne mag denken. En je hoeft die zondag echt geen tattoo te laten zetten om meer te weten te komen. Er wordt ter plekke gewerkt en ook informatie gegeven. Drempels bestaan niet op de Kunstroute.
Nog een nieuwkomer is Aron van lunchroom/wijnbar Rembrandt in de Marktstraat. Ook hij heeft kunst in huis, net als Marja Fahner (cafeetje) en Arnout van Walchren (Klein Berlijn). Hij biedt onderdak aan Inge van Boven en aan weergaloos werk van fotograaf/musicus/dichter/Apeldoorner Adrian Kuipers. Andere namen: de goudsmeden Remi Verzantvoort en Lara Kassenaar, de mensen van de Klup en de Passarel, Mirjam Tiggeloven op haar nieuwe locatie aan de Asselsestraat (voorheen Zaay!), Ingrid Wierts en Wim Streep een niet vergeten Bert Diks en zijn stal. En als begin- en eindpunt ACEC waar altijd wat te zien is en deze keer beeldhouwer Barbara Pijnappel en portrettist Anouk Bijsterbosch (Repin Academy Florence) accommodeert. Wie weet gebeurt daar ook nog wat met verwijderbare tattoos. Een zekerheidje is overigens de aanwezigheid van Jan Willem Byvank in zijn galerie annex art-studio aan de Stationsstraat 28. Hoewel er twijfel werd gezaaid over het voortbestaan heeft Byvank geen moment getwijfeld. Hij zegt onverminderd door te gaan met het organiseren en houden van exposities met een hoog niveau. Wat anderen ook mogen beweren. Dat is een goede zaak. Goed voor de Kunstroute en nog beter voor kunstminnend Apeldoorn.
