ARNHEM - Gelderse sportbestuurders, trainers en (oud)-sporters laten in een column hun licht schijnen over wat hen bezighoudt. In aflevering vijf voormalig topvolleyballer Bas van de Goor uit Apeldoorn. In 1996 won hij Olympisch goud.
‘Fijne skivakantie’ zijn de woorden van mijn collega’s op de laatste dag van mijn werk op Papendal voordat we naar Noord-Italië vertrekken. Op de dag voor vertrek horen we over het coronavirus in Lomdardije. Dat is geen reden om niet naar Bormio te gaan. Eenmaal aangekomen in het, wat later blijkt, Europese centrum van de corona-uitbraak zijn de effecten van het virus nog niet helder. ‘Ach, het is maar een griepje’ is een veelgehoorde opmerking.
Die vakantie-wens is meteen de laatste keer dat ik op ons kantoor was. Eenmaal terug is iedereen die in Noord-Italië is geweest verdacht. Heb je Covid-19 of niet? Om je op Papendal te vertonen waar topsporters zich voorbereiden op de Olympische Spelen in Tokio, die toen nog gewoon doorgingen, was ongepast.
Handen schudden
Terecht natuurlijk. Want iedere sporter die goed wil presteren en zich optimaal voorbereidt, wil van Covid-19 verwijderd blijven. Al word je slechts een week ziek, het gooit je hele voorbereiding in de war. Ik herinner me dat de schaatsers bij de Olympische winterspelen geen handen schudden in het Holland House, omdat ze niet verkouden wilden worden. Alle reden dus om extra voorzichtig te zijn rondom onze sporters.
Van de Goor zamelt geld in voor kinderen met een metabole ziekte (Foto: ANP)
Diabetes
Omdat ik diabetes heb, val ik in de risicogroep. Wat betekent dat? Heb je meer kans om Covid-19 te krijgen? Of heb je er meer last van? Onderzoek vanuit Italië toont aan dat een derde van de mensen die was overleden, diabetes heeft. Dat klinkt heel heftig, maar het ligt iets genuanceerder. Het blijkt dat mensen met overgewicht, op leeftijd en met verschillende chronische aandoeningen tegelijk (zoals obesitas en hart- en vaataandoeningen) meer risico lopen. En in die groep zitten veel mensen met diabetes. Maar het blijft natuurlijk oppassen.
Kinderen thuis
In aanloop naar de intelligente lockdown hielden wij onze kinderen al wel thuis. Het inzicht dat een derde van de overledenen diabetes had, bestond op dat moment nog niet. Alle mensen met diabetes (er werd geen onderscheid gemaakt tussen mensen met type 1 en type 2) werden op een hoop gegooid en dus voelt iedereen met diabetes zich aangesproken. Voor onze kinderen was het soms wel lastig. In andere families waren ze wat minder terughoudend met het thuishouden van kinderen. En als het virus niet heel dichtbij komt, snappen zij nog moeilijker waarom je elkaar niet meer kunt zien.
Aan sport doen is nu lastiger, maar zeker niet onmogelijk. Alle sportclubs, -verenigingen en sportscholen zijn dicht. Maar juist nu kun je ervaren wat de kracht van sport en bewegen is. Houd je aan de afstands- en groepsregels en ga lekker wandelen, fietsen of rennen. Zoek een van de vele online beweegfilmpjes op en doe mee.
Volhouden
Ik kan moeilijk inschatten of iedereen nu voldoende beweegt. Ik heb veel mensen gehoord die starten met bewegen en sporten of het op eigen initiatief doorzetten. Maar als de weken voorbij gaan geldt eigenlijk zoals dat vaak geldt met sporten. Beginnen is te doen, volhouden is lastig. Gelukkig worden we geholpen met het weer. Heerlijk een stukje wandelen en fietsen is een hele goede manier om in beweging te blijven, wat zonnestralen op te pakken en energie te krijgen. Sport en bewegen is meer dan ooit belangrijk. Het is niet alleen maar leuk en sociaal. Voor mensen met diabetes maakt het je minder kwetsbaar en sterker tegen een onzichtbare vijand.
